اثبات رابطه نامشروع از طریق پزشکی قانونی

این مطلب حقوقی حسن اسماعیلی وکیل پایه یک دادگستری توسط  وکیل پایه یک دادگستری حسن اسماعیلی تایید شده است. 


اثبات رابطه نامشروع از طریق پزشکی قانونی

رابطه نامشروع از نظر قانونی به هرگونه ارتباط غیرمتعارف بین زن و مردی که بین آن‌ها رابطه زوجیت وجود ندارد، اطلاق می‌شود. در برخی موارد، برای اثبات وقوع این جرم، پزشکی قانونی به‌عنوان یکی از ابزارهای مهم بررسی می‌شود. اما پزشکی قانونی در چه شرایطی می‌تواند رابطه نامشروع را تأیید کند؟ و چه محدودیت‌هایی در این زمینه وجود دارد؟

در این مقاله به نقش پزشکی قانونی در اثبات رابطه نامشروع، روش‌های بررسی و تفسیر مواد قانونی مربوطه می‌پردازیم.


آیا پزشکی قانونی می‌تواند رابطه نامشروع را اثبات کند؟

پزشکی قانونی تنها در برخی موارد می‌تواند وقوع رابطه جنسی را بررسی کند، اما اثبات رابطه نامشروع به عوامل دیگری نیز بستگی دارد.

روش بررسی پزشکی قانونی قابلیت اثبات رابطه نامشروع
معاینه پرده بکارت فقط در صورتی که فرد قبلاً رابطه نداشته باشد، قابل تشخیص است.
بررسی وجود مایع منی اگر در زمان کوتاهی پس از وقوع رابطه انجام شود، امکان بررسی دارد.
آزمایش DNA در صورت وجود نمونه‌های بیولوژیکی قابل بررسی است، اما رابطه توافقی یا نامشروع بودن را اثبات نمی‌کند.
بررسی آثار ضرب‌وجرح در صورت وجود نشانه‌های خشونت یا اجبار می‌تواند به‌عنوان قرینه بررسی شود.

مواد قانونی مرتبط با اثبات رابطه نامشروع

ماده ۶۳۷ قانون مجازات اسلامی:

“هرگاه زن و مردی که بین آن‌ها علقه زوجیت نباشد، مرتکب روابط نامشروع یا عمل منافی عفت غیر از زنا شوند، به شلاق تا ۹۹ ضربه محکوم خواهند شد.”

ماده ۲۱۸ قانون مجازات اسلامی:

“در جرائم موجب حد، هرگاه متهم ادعای فقدان قصد ارتکاب جرم کند و این ادعا محتمل باشد، جرم اثبات نمی‌شود.”

ماده ۲۳۳ قانون مجازات اسلامی:

“در اثبات زنا، چهار مرتبه اقرار یا شهادت چهار مرد عادل لازم است. در غیر این صورت، تنها قرائن و شواهد ممکن است برای علم قاضی مورد بررسی قرار گیرد.”

نتیجه: پزشکی قانونی به‌تنهایی نمی‌تواند رابطه نامشروع را اثبات کند، بلکه علم قاضی و سایر شواهد نیز مورد نیاز است.


نقش پزشکی قانونی در پرونده‌های رابطه نامشروع

پزشکی قانونی می‌تواند نشانه‌هایی از رابطه جنسی را بررسی کند، اما الزاماً نمی‌تواند اثبات کند که این رابطه به‌صورت نامشروع بوده است.

نوع بررسی پزشکی قانونی آیا برای اثبات رابطه نامشروع کافی است؟
بررسی وجود مایع منی ممکن است نشان‌دهنده رابطه باشد، اما نامشروع بودن آن را ثابت نمی‌کند.
آزمایش DNA فقط اثبات می‌کند که چه کسی در رابطه شرکت داشته، اما نمی‌تواند توافقی یا نامشروع بودن رابطه را تعیین کند.
معاینه پرده بکارت در برخی موارد، از بین رفتن بکارت می‌تواند نشانه رابطه جنسی باشد، اما تعیین نمی‌کند که این رابطه نامشروع بوده است.
بررسی آثار کبودی و ضرب‌وجرح اگر ادعای تجاوز مطرح شود، می‌تواند تأییدکننده وقوع خشونت باشد.

بنابراین، پزشکی قانونی معمولاً به‌عنوان یکی از ابزارهای کمکی در کنار سایر شواهد مورد استفاده قرار می‌گیرد.


نحوه استفاده از پزشکی قانونی برای اثبات رابطه نامشروع

برای اینکه پزشکی قانونی بتواند در پرونده‌های رابطه نامشروع نقش داشته باشد، باید دستور قضایی صادر شود.

مراحل بررسی پزشکی قانونی:

۱. ارجاع از سوی مقام قضایی: شخصی که مدعی رابطه نامشروع است، باید با دستور دادگاه برای انجام آزمایشات به پزشکی قانونی مراجعه کند.
۲. معاینه فیزیکی و آزمایشات لازم: پزشک قانونی بررسی‌های لازم از جمله وجود مایع منی، DNA، پارگی پرده بکارت و آثار ضرب‌وجرح را انجام می‌دهد.
3. تنظیم گزارش پزشکی قانونی: نتایج معاینه به دادگاه ارائه می‌شود تا در کنار سایر مدارک مورد بررسی قرار گیرد.
۴. تفسیر توسط قاضی: علم قاضی تعیین می‌کند که آیا شواهد موجود برای اثبات رابطه نامشروع کافی است یا خیر.

نکته مهم: اگر فاصله زمانی زیادی از رابطه گذشته باشد، آزمایش‌ها نمی‌توانند شواهد قطعی ارائه دهند.


آیا گزارش پزشکی قانونی در دادگاه قابل استناد است؟

بله، اما به‌عنوان یکی از ادله کمکی در کنار سایر مدارک.

طبق ماده ۲۱۱ قانون مجازات اسلامی:

“علم قاضی باید بر مبنای قرائن و امارات قضایی باشد و گزارش‌های پزشکی قانونی به‌عنوان یکی از این قرائن مورد بررسی قرار می‌گیرد.”

بنابراین:

  • اگر پزشکی قانونی شواهدی از رابطه جنسی پیدا کند، تنها وقوع رابطه اثبات شده و نه نامشروع بودن آن.
  • نامشروع بودن رابطه باید با شواهد دیگری نظیر پیامک‌ها، شهادت شهود یا اقرار متهم تأیید شود.

نحوه دفاع در برابر ادعای رابطه نامشروع از طریق پزشکی قانونی

اگر فردی به ناحق متهم به رابطه نامشروع شده باشد، می‌تواند با روش‌های زیر از خود دفاع کند:

روش دفاعی توضیح
انکار جرم در صورتی که مدارک کافی برای اثبات رابطه وجود نداشته باشد، فرد می‌تواند جرم را انکار کند.
عدم تأیید پزشکی قانونی اگر شواهد پزشکی قانونی ناقص یا غیرقطعی باشد، می‌توان به آن اعتراض کرد.
عدم اثبات قصد مجرمانه حتی اگر رابطه‌ای وجود داشته باشد، باید ثابت شود که این رابطه نامشروع بوده است.
ادعای جعلی بودن مدارک اگر گزارش پزشکی قانونی بر اساس شواهد نادرست باشد، می‌توان درخواست بررسی مجدد داد.

بهترین راه برای دفاع در برابر این اتهام، استفاده از وکیل متخصص در پرونده‌های رابطه نامشروع است.


جمع‌بندی

  • پزشکی قانونی می‌تواند وقوع رابطه جنسی را بررسی کند، اما اثبات نامشروع بودن آن نیازمند مدارک بیشتری است.
  • قوانین ایران، از جمله مواد ۶۳۷، ۲۱۸ و ۲۳۳ قانون مجازات اسلامی، نشان می‌دهند که رابطه نامشروع باید با شواهدی مانند اقرار، شهادت شهود یا علم قاضی ثابت شود.
  • در صورتی که فردی بی‌گناه متهم به این جرم شود، می‌تواند با روش‌های قانونی و دفاعیات مناسب، از خود رفع اتهام کند.

اگر درگیر چنین پرونده‌هایی هستید یا به مشاوره نیاز دارید، مشورت با وکلای متخصص در این حوزه می‌تواند راه‌گشا باشد. برای دسترسی به لیست وکلای متخصص پرونده‌های رابطه نامشروع در تهران و تبریز، به لینک های زیر مراجعه کنید:

لیست وکیل رابطه نامشروع در تهران لیست وکیل رابطه نامشروع در تبریز

پرونده های موفق رابطه نامشروع گروه وکلای دیوانسالار

موفقیت‌های ما در پرونده‌های حقوقی، نتیجه تخصص و تجربه تیم حقوقی ماست. در این بخش، شما می‌توانید با برخی از پرونده‌های موفق ما آشنا شوید که نمایانگر تعهد ما به دفاع از حقوق موکلین‌مان است. برای مشاهده لیست کامل پرونده‌های موفق و جزئیات بیشتر، به لینک زیر مراجعه کنید:

لیست کامل پرونده های موفق گروه وکلای دیوانسالار

آیا می دانید؟

5 1 رای
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
دریافت مشاوره از وکیل
پیمایش به بالا